محسن اسلامزاده: فیلم را از زوایه دید دوست کرمانی حاج قاسم دیدیم/ اگر حاج قاسم را مردمی می‌دانیم کجای روایت ما می‌گنجد؟
تاریخ انتشار: ۱۶ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۷۶۶۷۲
فیلم مستند پاییز پنجاه سالگی به کاگردانی محسن اسلام زاده برنده تندیس نقرهای جایزه شهید آوینی شد. محسن اسلامزاده در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو گفت: «ما سراغ آدم‌های غیر رسمی و مردمی رفتیم. دنبال ساخت فیلم نظامی نبودم.»
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو، محسن اسلام زاده کارگردان و مستند ساز در مورد آخرین ساخته خود که در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینما حقیقت» هم با عنوان پاییز پنجاه سالگی حضور داش در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری دانشجو گفت: روایت پاییز 50 سالگی، مستندی مربوط به گذشته است و از همین جهت کار فیلمساز مشکل می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این مستند ساز در ادامه و در مورد شخصیت راوی فیلم مستند پاییز پنجاه سالگی ادامه داد: به شخصیتی به نام محمد جمالی رسیدیم که کنار حاج قاسم بوده، در سیستان بلوچستان و دفاع مقدس در کنار حاج قاسم هم بوده که بعدا از او کامل جدا شد و دوباره در اواخر عمر حاج قاسم کنار او بوده است.
وی در مورد زاویه نگاه فیلم هم گفت: سعی کردیم فیلم را از زاویه نگاه او ببینیم که راوی کرمانی میبیند، نریشن کرمانی هم استفاده کردیم که باعث بُرد این فیلم شد. همچنین باید از آقای تاج الدینی نریتور این فیلم مستند که تأثیر صدای گرم و صمیمی او را در فیلم حس می کنیم تشکر ویژه کنیم.
اسلام زاده با اشاره به این مسئله که تولید پاییز پنجاه سالگی مشکلات زیادی داشت گفت: در یک مقطعی به خود حاجی متوسل شدم و به حاجی گفتم: قصد ما خیر است و خودت کمکمان کن.
سازنده مستند پاییز پنجاه سالگی در ادامه به خبرنگار خبرگزاری دانشجو گفت: فیلمبرداری در خود کرمان هم کار مشکلی است به راحتی افراد صحبت نمی کنند و در برخی مناطق هم اجازه فیلمبرداری نمیدهند، که با مدد دوستان این کار کلید خورده است اما در این کار متوجه شدیم که آدمها خودشان هستند، با آدم‌های بسیار گرم و صمیمی مواجه شدیم مهمترین نگاه ما به همین موضوع روایت غیر رسمی و مردمی بود.
محسن اسلامزاده با بیان اینکه ما دنبال روایتهایی از جنس مردم بودیم افزود: مثلا سراغ بهادر خان که اعدامی بود و مورد لطف حاج قاسم قرار گرفت، ما سراغ مردم رفتیم و گفتیم: اگر حاج قاسم مردمی است کجای فیلم ما می‌گنجد؟ من دنبال فیلم نظامی نبودم، البته دنبال شخصیت نظامی و ژنرال حاج قاسم هم باید بود اما «در پاییز پنجاه سالگی» در جست و جوی روایت مردمی از شهید حاج قاسم سلیمانی بودم. حتی محمد جمالی با اینکه یک نیروی اطلاعاتی بوده خیلی از نزدیک و از موقعیتهای شخصی در مورد حاج قاسم تعریف کرده است.
اسلام زاده در ادامه و در مورد روایت هنرمندانه و غیر مستقیم از شهید حاج قاسم سلیمانی گفت: البته سال گذشته هم مستندهایی مثل 72 ساعت یا مستند قاسم را داشتیم، در آنجا هم فیلمسازان تأکید بر روایت غیرمستقیم از حاج قاسم داشتند. کسی که فیلمساز مستند باشد هم به دنبال همین موضوع است یعنی کسی که درام را بشناسد نیز دنبال روایت حاج قاسم میان قصه های مردمی خواهد بود.
وی در ادامه با تشکر از مهدی نقویان به عنوان تهیه کننده افزود: وقتی من میخواستم این کار را شروع کنم با تهیه کننده قوی به نام مهدی نقویان که کمک زیادی به ساخت تسهیل تولید این مستند کرد.
اسلام زاده که از شاگردان مرحوم نادر طالب زاده بود در مورد این شخصیت هنری، مستند ساز و برنامه‌ساز انقلابی هم به خبرگزاری دانشجو گفت: ما امروز مشکلمان این است که با از دست دادن حاج نادر بزرگترمان را از دست دادیم. یعنی یک فرد با تجربه کاربلد دنیا دیده را از دست دادیم. فردی که نه فقط خودش بلکه شبکهای از مستندسازان که به وی متصل بودند اهمیت داشتند. امروزخیلی ها می‌خواهند در مستندسازی کار کنند اما کسی نیست دورش حلقه بزنند. مسئله بعدی بچه هایی هستند که شبهه دارند و مرحوم نادر طالب زاده محلی برای رجوع و رفع این شبهات بود که امروز دیگر در بین ما نیست. اگر حاج نادر بود مستندسازان زیادی انگیزه بیشتری برای ساخت فیلم و حضور داشتند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: محسن اسلام زاده پاییز پنجاه سالگی نادر طالب زاده خبرگزاری دانشجو گفت پاییز پنجاه سالگی فیلم مستند اسلام زاده محسن اسلام حاج قاسم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۷۶۶۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از «بیژن نوباوه وطن» چه می‌دانیم
به گزارش خبرنگار مهر، ۷ روز بیشتر تا برگزاری دور دوم انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی باقی نمانده است و بر همین اساس، دور جدید پویش انتخاباتی خبرگزاری مهر تحت عنوان «با مهر انتخاب کنیم؛ کارآمدی و شایسته‌گزینی» مدتی است که آغاز به کار است.
در دور اول انتخابات مجلس دوازدهم شورای اسلامی و از میان ١۶٧٩ نامزدی که به پویش خبرگزاری مهر پیوستند، ١۶ نفر در دور اول انتخابات راهی مجلس شورای اسلامی شدند و کار ۵ نفر دیگر به دور دوم کشیده شد. یکی از این ۵ نفر «بیژن نوباوه وطن» بود.
«بیژن نوباوه وطن» در دور اول انتخابات مجلس دوازدهم در دور اول انتخابات مجلس، در لیست امنا قرار گرفت که فقط برای حوزه تهران، شمیرانات، ری، اسلامشهر و پردیس ارائه شد. در نهایت با کسب ۱۸۰۳۳۵ رأی در جایگاه ۳۵ تهران قرار گرفت و راهی دور دوم شد. آنچه در ادامه می‌آید بخشی از پیشینه کاری و مدیریتی رضوانی است که از نظر می‌گذرانید.
«بیژن نوباوه وطن» متولد ۱۳۳۸ و دانش‌آموخته کارشناسی ارشد تولید از دانشگاه صدا و سیما است. در دوره‌های هشتم، نهم و یازدهم مجلس شورای اسلامی توانست از حوزه انتخابیه تهران، شمیرانات، ری، پردیس و اسلامشهر وارد مجلس شورای اسلامی شود.
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی وارد سپاه شد اما دوره کوتاهی در سپاه ماند و پس از آن به سازمان صدا و سیما رفت. نوباوه شغل اصلی خود را خبرنگاری می‌داند: «در صدا و سیما در بخش خبر کار می‌کردم، حدود دو ماه بعد از ورودم به جبهه رفتم. بعد از آن زندگی من در جبهه رقم خورد و حدود ۹۶ ماه در جبهه حضور داشتم.» او در مدت حضورش در دفاع مقدس، بیش از هزار دقیقه مستند به ویژه از عملیات‌های بزرگ در منطقه جنوب تولید کرده است. آخرین حضور او در مناطق عملیاتی، مربوط به عملیات مرصاد و خیانت منافقین در سال ۱۳۶۷ است.
بعد از پایان جنگ تحمیلی به پاکستان اعزام شد و حدود ۴ سال در منطقه شبه قاره هند به عنوان خبرنگار سازمان صدا و سیما فعالیت کرد. پس از پایان مأموریت پاکستان در بوسنی که آن روزها درگیر جنگ بود حاضر شد و تحولات منطقه بالکان را پیگیری کرد. با تمام شدن حضورش در بوسنی، به عنوان خبرنگار به انگلستان رفت اما چون از سوی انگلیس عنصر نامطلوب شناخته شد، به خاطر عدم تمدید ویزا، پس از چند ماه با کشور بازگشت.
در سال ۱۳۷۹ برای تأسیس دفتر صدا و سیما در آمریکا و در مقر اصلی سازمان ملل، به این کشور سفر کرد. آمریکایی‌ها برای کارشکنی در ایجاد دفتر خبری صدا و سیما در سازمان ملل، به او ویزای مخصوص کارگران کشتی موسوم به «سی تو» اعطا کردند. این مجوز اقامت، محدودیت‌های زیادی برای رفت و آمد و دارد. اما با این همه، او توانست دفتر صدا و سیما در سازمان ملل را تأسیس کند و ۵ سال مأموریت خود را در نیویورک ادامه دهد.
نوباوه از خبرنگارانی بود که همزمان با حوادث مهم ۱۱ سپتامبر در آمریکا حضور داشت: «آن وقت هیچ وسیله‌ای نداشتم؛ با دوربین کرایه‌ای و در گوشه خیابان گزارش تهیه می‌کردم.» او در مدت حضورش در آمریکا دو بار تحت عمل جراحی قرار می‌گیرد. خودش احتمال می‌دهد که در این جراحی‌ها مسموم شده باشد: «در آمریکا عمل جراحی داشتم، وقتی که وارد تهران شدم دچار سرطان شدید خون شده بودم. البته نشانه‌های شیمیایی را از قبل هم در پی عملیات‌های خودمان در فاو و کربلای ۵ داشتم که آزاردهنده نبود.» نوباوه در تمام سال‌های حضورش در مجلس، عضو کمیسیون فرهنگی بوده است.
کد خبر 6095850
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان